My little lonely – 11

کوچولوی تنهای من، دنیا هنوزم کثیف و بی‌رحمه. این بارهاست که برای من ثابت میشه. احساس میکنم به ته خط رسیدم، جوری که نمیتونی کاری کنی. مشکلات ممکنه دست و پاهات رو بگیرن تا نتونی حرکتی کنی و مجبوری براشون نگران باشی و از دلشورگی بمیری. ممکنه همون مشکلات مانع راهت باشن که انرژی ادامه دادنت رو از دست بدی. اینی که گفتم، فقط یه بخشی از ته خط رسیدنه.

اعتماد کردن بارها و بارها برای من سخت میشه، جوری که یهویی یکی از چشمم بیوفته و دیگه نتونم مثل سابق، باهاش رفتار خوبی داشته باشم. آدم چیزی رو میبینه که تا آخر عمرش، یادش میمونه. این یه عذاب وحشتناکیه که نفس آدم بند میاد.

کوچولوی تنهای من، همه اختلاف نظر دارن، همه مشکل دارن، همه نمیتونن حلش کنن و این باعث میشه که راه‌هاشون به بن‌بست بکشه. هر چیزی که بگیم، یه چیز دیگه میشنون. بعضی‌ها نمیخوان قبول کنن که اشتباه کردن، و میخوان کاری کنن که بگن که ما اشتباه کردیم، در صورتی که ما قربانی هستیم، نه مقصر. گاهی اوقات این بحث کردن‌ها، نتیجه بهتری ندارن که هیچ، باعث میشه که بعد از بحث، تبدیل بشن به دشمن هم دیگه. چرا؟ نمیدونم، شاید نمیخوان حقیقت رو قبول کنن. حقیقت همیشه تلخ هست، پس باید بچشنش و حسش کنن تا بفهمن حقیقت، چیزیه که واقعا ثابت شده و شاهد حقیقت، چشم‌های ماهاست. ولی خب، اون‌ها هیچوقت اعتمادی به چشم‌هامون ندارن. چرا؟ چون که متوجه این نمیشن که چشم‌ها، تنها چیزین که راست میگن. هیچوقت دروغ نمیگن، یه راست همه‌چی رو لو میدن.

کوچولوی تنهای من، به نظرت فرار کردن از این هیاهو، کار درستیه؟ فکر میکنن که فرار کردن اصلا چیزی رو درست نمیکنه. منم همین رو قبول دارم. ولی آدم وقتی به ته خط برسه و راهی نداره که بتونه زندگیش رو درست کنه، باید فرار کنه، فرار کنه تا رها شه، تا بتونه به شیوه‌ی بهتری زندگیش رو درست کنه. من نمیتونم فرار کنم، از این خونه، از این خانواده، از این زندگی ولی ای کاش بتونم فرار کنم. چون دیگه کم کم از این وضعیت میمیرم.

هر دفعه که حالم برای یه مدتی خوب میشه و کارهام رو انجام بدم، بازم این وسط مشکلی پیش میاد که تا ماه‌ها حالم بد بشه و برنامه‌‌هام بهم بریزه. دیگه واقعا بسه، دیگه واقعا بسه. بسه. بسه. بسه!

#من_نوشته 

To do list in New year. 1403

درود به همگی. همونطور که گفتم، قراره که لیست کارهای جدید برای سال ۱۴۰۳ بنویسم که متفاوت‌تر از برنامه‌های سال ۱۴۰۲ هستش. در کنارش توضیحات کوتاهی رو مینویسم تا دلیل کارهام برای سال جدید مشخص بشه. البته قبلش میخوام اشاره‌ای به لیست ۱۴۰۲ بکنم با کمی حرف در مورد این سال که بزودی تموم میشه.

سال ۱۴۰۲ واقعا عجیب‌ترین، بدترین و وحشتناک‌ترین سال عمرم بودم و همه این‌ها باعث شد که آخر سال، تکون واقعا اساسی به خودم بدم. دلیل این که چرا واقعا این سال اینطوری بود، به خاطر اتفاقات اخیر بود، چه در زندگی واقعیم، چه در زمینه‌ی علایقم.

از دست دادن‌ها، به دست اوردن‌ها، دعواها، قهر و آشتی‌های طولانی، نگرانی‌ها، گریه کردن‌ها و خندیدن‌ها... همه این‌ها رو تو این سال تجربه کردم و هنوزم زنده‌ام، این بار متفاوت‌تر. چرا؟ چون که دیگه از خواب غفلت بیدار شدم و تا تونستم، یکی - دوتا هدف پیدا کردم.

این پست لیست کارهای پارسال رو اگه خونده باشید، میدونین که من اکثرشون و انجام دادم. نقاشی کشیدم(خیلی کم اما خب)، اون داستان رو تموم کردم، چند بار از خونه بیرون رفتم و قدم زدم، مهارتی مثل زبان ایتالیایی یاد گرفتن و قلاب بافی یاد گرفتم، به خودم میرسم، از حق خودم جنگیدم و خیلی چیزهای دیگه. فقط امسال خیلی فکرهای منفی و بدی تو ذهنم داشتم و این برای من جالب نبود، بارها آسیب دیدم، چه جسمی و چه روحی. واقعا میگم، سال وحشتناکی بود.

ولی این بار امید این رو دارم که سال جدید قراره برای من متفاوت‌تر باشه. چون دیگه خبری از تنبلی و این چیزها نیست، یه سری کارها هست و انجامشون بدم، کارهایی هست که بشه به هدفم برسم. پس بریم برای هدف‌های جدید سال ۱۴۰۳:

۱. بنویس، بنویس و بنویس.

تو این مورد یک هدف مهمی دارم که این یه راز مهمیه و حالا حالاها فعلا قرار نیست این راز رو آشکار کنم. ولی وقتی کامل بشه، در موردش حرف خواهم زد. میخوام زیاد بنویسم، چه در این رازم، چه وبلاگ نوشتن و خیلی چیزهای دیگه.

۲. زیاد مهارت یاد بگیر.

همونطور که گفتم، خیلی چیزها هست که قراره یاد بگیرم، مثل یادگیری زبان ایتالیایی، قلاب بافی، درست کردن دست‌بند یا چیزهایی که میشه باهاشون چیزهای تزئینی درست کرد. به هر حال من خلاقیت یه سری کارها رو دارم و باید به درستی استفاده کنم.

۳. راه‌های زیادی رو کشف کن.

از اونجایی که دیگه مدرسه ندارم و کلا خونه‌نشین شدم، کاملا فرصت این رو دارم که بیرون برم و یه سری راه‌ها رو برم. اصن برم کتابخونه، یه نمایشگاه، رستوران، شایدم یه روزی سفر رفتم. البته همین الانشم تو سفرم، سفری در جستجو آرامش خودم.

۴. به خودت برس.(روتین پوستی، ورزش و...)

بله این همین هدف ۱۴۰۲ رو برای سال جدید گذاشتم، چون دیگه نسبت برای رسیدن به پوستم و وضعیت بدنم جدی شدم و سعی کنم تا حد امکان، از خودم مراقبت کنم. همیشه باید اول به خودت احترام بذاری، یعنی سعی کنی خیلی مراقب روحیت و جسمیت باشی و به خودت برسی. این بهترین احترام به خودته. این حرفیه که من بهش رسیدم.

۵. کلی فیلم و سریال ببین.

میدونین که دیگه دارم سعی میکنم کلی فیلم ببینم و تا الانشم خوب تونستم. به هر حال، وجود فیلم و سریال در زندگی ما، کاری میکنه که سرگرم بشیم، نمادهای زیادی رو کشف کنیم و خیلی چیزهای دیگه. ایشالا که باسن این کار رو داشته باشم.

۶. کتاب زیاد بخون و یا پادکست گوش کن.

درسته که کتاب گرونه و من مجبورم توی گوشی بخونمش و من اصلا عادت ندارم، اما خوبه که کتاب بخونم یا حتی کتاب صوتی یا پادکست گوش کنم، تا شاید این مغزم و روحم آرامش داشته باشه. شما هم این کار رو توی لیست کارهای جدیدتون اضافه کنین.

۷. نقاشی بکش و رو کارت پیشرفت کن.

تو سال ۱۴۰۲، نقاشی میکشیدم ولی این که زیاد کشیدم یا کم، معلوم نیست اما دیگه سعی میکنم بیشتر بکشم و بیشتر یاد بگیرم، چون نمیخوام پسرفت کنم. دوست دارم کارهام خیلی خوب دیده بشه، دوست دارم خیلی پیشرفت کنم اونم با هر راهی. نمیتونم رهاش کنم چون نقاشی، جز زندگی منه.

۸. امیدوارم دوستات رو حضوری ببینیشون.

این شاید کار عجیبی باشه ولی واقعاااا دوست دارم یه روزی دوستام رو ببینم. همش میگم ای کاش ببینمشون، ای کاش بیان تهران یا خودم برم شهرشون، یا حتی میگم که لعنت به جبر جغرافیایی، چون تو مجازی و وبلاگ‌نویسی وقتی با دوستام حرف میزنم، حس دور و تنهایی بهم دست میده. بهتره که یه روزی ببینمشون، حتما نه ولی فورا.

۹. خودت رو دوست داشته باش.

شاید بگین این جمله تکراریه و گفتنش راحته، ولی انجام دادنش کلی کار داره. همین رسیدن به خودم مثل روتین پوستی و اینا، احترام گذاشتن به خودم، کنترل کردن عصبانیتم و حتی این که سعی کنم محترمانه رفتار کنم، با خوبی و بدی که دارم، خودم رو دوست داشته باشم. و در کنار کسانی باشم که برای من بهترینن و اگه آدم سمی در زندگی من حضور داشته باشه، سعی میکنم اون رو خط بزنم.

۱۰. برای هدف‌های مهمت تلاش کن و امیدوارم هدف‌های زیاد و مهم‌تری رو پیدا کنی.

گفتم که یکی دوتا هدف مهم پیدا کردم که یکی رو دارم انجام میدم. با این حال، مغز من جدیدا ایده‌ها و هدف‌های مختلفی در ذهنم میاد که بعضی‌هاشون رو میشه انجام داد و بعضی‌هاش رو نه، چون وقت میخواد. در کل میخوام هدف‌های دیگه رو پیدا کنم تا بهشون برسم. و حتی در مسیر رسیدن لذت ببرم.

•••

پ.ن: من واقعا بوی عید و بهار رو خوب حس میکنم. دلم برای بهار خیلی تنگ شده.

روز خوبی داشته باشین.♡

Twelve smile

درود دوستان. طبق هر سال تو ماه اسفند، همیشه چند لبخند رو تو یه پست ثبت میکنیم. از این جایی که سال ۱۴۰۲ داره تموم میشه، به لطف آلوی قشنگم، ۱۲ تا لبخند رو براتون میگم.

1. فن‌مینیتگ اکسو که همشون بودن و کامبک اکسو بعد از مدت‌ها.♡
2. این که برای اولین بار تنهایی پارک رفتم تا بتونم خودم، راه‌های خودم رو برم.
3. این که هر پنجشنبه‌ها با خانواده‌ام میرم بیرون.
4. حال خوب بعد از این همه جنگ روانی توی خونه.
5. وقتی یادم میوفته که مدرسه ندارم.
6. خوندن نامه خودم که بعد از یه سال براش صبر کردم.
7. یاد گرفتن با قلاب بافی و خوندن زبان ایتالیایی.
8. خوندن کتاب، دیدن چندتا سریال و فیلم و انیمه، حتی بیشتر از سال‌های دیگه. حتی وقتی برای اولین بار هاول رو دیدم و باهاش زندگی کردم.
9. وقتی فهمیدم سوکوو هنوزم با اعضای اس‌اف‌ناین ارتباط داره و سوکوو و اینسونگ بعد از چند سال بازم آهنگ marigold رو خوندن.
10. تولد بیست سالگیم.
11. حرف زدن با دوستام.♡
12. این که تونستم هدف‌هام رو پیدا کنم و دارم به خودم میرسم. این پررنگ‌ترین لبخند امسال بود.

با این که امسال به معنای واقعی پر از فراز و نشیب، پر از بالا و پایین و پر از سختی‌ها بود، ولی من هیچ‌وقت این لبخندها رو فراموش نمیکنم. شماها اگه این سال رو به سختی گذروندین، به لبخند‌هایی که زدین فکر کنین، حتی اگه یکی - دوتا لبخند تو این سال زدین.

بزودی پست لیست‌ کارهای جدید برای سال جدید هم مینویسم و از کارهایی که قرار بود تو این سال ۱۴۰۲ انجام هم توضیحاتی خواهم داد. روز خوبی داشته باشین.♡