—چشم های درشت اشو رو باز کرد و اولین چیزی که دید،ابر های پراکنده و خورشیدی که از پست ابر ها میدرخشید، بود.چشماشو محکم بست و خمیازه ای کشید و گفت:"خیلی خب،امروز روز منه!"
رادیو رو روشن کرد و چند کانال رو عوض کرد و رسید به یه کانالی که آهنگ‌پخش میکرد؛ وقتی صدای نرم و دلنوازش پارک چانیول که در حال خوندن آهنگ minimal warm رو شنید لبخند گرمی زد و زیر لب باهاش همخونی کرد.سحر در حالی که چند تا پنکیک درست میکرد،متوجهه صدای تلفن گوشی خودش شد،پنکیک آماده شده اش رو رو بشقاب پر از پنکیک گذاشت و اجاق گاز و خاموش کرد.
گوشیو برداشت و دید که یومیکو بهش زنگ زده،دکمه تماس رو میزنه و باهاش صحبت میکنه.
"سحر،بلاخره سه تا بلیت گرفتیم!!"
"راست میگی؟خوب بلیت چی هست؟"
صدای مائو از پشت تلفن اومد و گفت : "قراره من و سنتاکو و تو بریم ژاپن!!"
سحر شور و ذوقشو تو درونش حس کرد و انقدر شور و ذوقش در حال ترکیدن بود که آخر جیغی زد و با خوشحالی گفت :" جدی میگین؟؟کی قراره بریم؟"
یومیکو و مائو باهم گفت که هفته دیگه قراره سفر کنن.بعد از این که با خنده و ذوق از مائو و یومی خداحافظی کرد،با لبخند پر رنگ و شیرینش،رفت سراغ پنکیک هاش.
یه ساعت بعد،سحر کوله اشو توش دفتر بولت ژورنال و وسایل های تزئینیش و یه اسپیکر کوچیک و گوشی و خوراکی پر کرد و از خونه رفت بیرون.تا هنوز راه نرفته بود چشمش به کیدو و هانائه خورد و چندان خوشحال شد که سریع رفت سراغ کیدو و هانائه و همدیگرو بغل کردند.چند دقیقه بعد،هر سه تاشون روی چمن پارک نشسته بودند و سحر هم اسپیکرشو روشن کرد و آهنگ Eight آیو و شوگا رو پلی کرد.بولت ژورنال رو باز کرد و شروع کرد به نوشتن روی صفحه خالی و سفید که قراره با نوشتن و تزئینات پر بشه:
"صبح خودمو با گفتن 《امروز روز منه.》 شروع کردم و واقعا امروز روز خود خودمه.یومیکو خبر گرفتن بلیت سفر ژاپن رو گفت و روزمو قشنگ تر کرد،قراره هفته دیگه یه خاطرات شیرینی رو تو ذهنمون ثبت کنیم.سفر ما سه تا یعنی من و یومیکو و مائو در ژاپن!"
بعد از نوشتن و تزئین کردنش،با کیدو و هانائه بگو بخندی میکردند و ناهارشونو خوردند، بعد باهم خداحافظی کردند.
سحر یه سری به کتابخونه زد و شروع کرد به دنبال کردن دو تا کتاب،چون شنیده بود که دینا به اسم "من و خودم و خودم" منتشر کرده بود و همچنین،نفیسه که با اسم هنری نوبادی کتاب "من هیچکس هستم" رو منتشر کرده بود.بعد از چند دقیقه اون دو کتاب رو پیدا کرد و خیلی خوشحال شد.
کمی بعد،به کافی شاپ رفت و روی صندلی چوبی نشست،گوشیشو در اورد و یه سری به وبلاگش و اینستاش زد،تو وبلاگش،کلی نظرات گرفته بود و همین باعث شد قلب سحر بدرخشه.تمام نظراتی که خواننده های این وبش نوشته بودند و جواب داد و رفت سراغ اینستاش،اولین پستی که دید،پست آلو بود که عکسش مال روز پراید پارسال بود،پرچم رنگین کمونی در دست آلو بود و خیره به لنز دوربین بود و لبخند شیرینی زده بود؛کپشن پستش این بود "عشق،عشقه.روز پراید پارسال :)🏳️🌈".
سحر با دیدن این پست لبخند زد،تا این که به خودش اومد و دید که گارتوس تمام مدت داشت اونو صداش میکرد،بعد از سفارش دادن،دوباره به سمت گوشیش رفت و برای آلو کامنت نوشت "خیلی زیبایی آلو♡"
ساعت شش عصر بود که هوا کم کم تاریک میشد،سحر هم سریع به خونش رفت و کم کم لباششو عوض کرد.جعبه موچی که آکی چان بهش داده بود رو برداشت و یه دونه از موچی هارو خورد و "مممم مممم" گویان رفت سمت مبلش و دراز کشید.امروز جمعه بود و تعطیلات آخر هفته خوبی برای خودش بود.اما فردا خیلی کار داشت،اون قرار بود فردا کلاس پیانو و نقاشی بره و بعد از اون،کار های نقاشیشو انجام میداد،درسته،کاراش یه کمی سنگینه اما براش لذت بخشه.از مبل بلند شد و به تابلو بزرگی که رو دیوار بود خیره شد.عکس دسته جمعی خودش با دوستاش بود.حدودا پارسال بود که همه دوستاش و طرفداراش برای اجرا موسیقی سحر اومده بودند و در اخر،عکس دسته جمعی گرفتند.آهی کشید و گفت:" چقدر زمان زود میگذره...انگار همین دیروز بود که کارمو به بچه ها نشون دادم" لبخندی زد و کل چراغ های خونشو خاموش کرد،آروم روی تختش خوابید و چشم های درشت اشو بست...
••••••••••••••••
تادااا،بلاخره گذاشتم!!خیلی چالش جذابی بود و واقعیتش فکر‌نمیکنم همین‌متنو یهو طولانی بشه و زود تموم بشه،اتفاقا من اینو دیروز نوشتم و قرار بود اون موقع بذارمش اما یادم رفت :( ولی امروز گذاشتم که بخونینش><
این چالش توسط استلا ایجاد شده>< و اگه اسم یه سری بچه هارو تو این متن نیوردم ناراحت نشین ینسنینسن.از آلو عزیزم‌ممنونم که دعوتم کرده*-*
و در آخرم نمیدونم کیو دعوت کنم از این چالشه.حالا هر کسی اینو دید تو این چالش دعوته^^
پ.ن:اون قسمتی که گفتم "مممم مممم گویان" شما مثل من یاد آهنگ mmmh کای میوفتین؟ XD
پ.ن۲:اگه غلط املایی بود منو ببخشین ㅠㅠ
پ.ن۳:حوصله لینک کردن نداشتم شرمنده :-: امیدوارم خوشتون بیاد♡♡
فعلا^^
