دیگه کارم به جایی رسیده که من هر چیزی رو ببینم، دلتنگیم رفع نمیشه، بلکه بیشتر میشه. چون دلتنگی جوریه که از اول زندگیت تا آخر زندگیت هست، هیچوقت ازت جدا نمیشه تا وقتی که زنده‌ای، مثل یه زخم میمونه که فقط جاش میمونه و از بین نمیره. نمیگم دلتنگی بده ولی میتونه برات کشنده باشه و تو نتونی جلوش رو بگیری. دلتنگی جزی از زندگی من شده، من هر چیزی رو میبینم، دلتنگ‌تر میشم، چون میدونم این هر چیزی که میبینم، یه روزی تبدیل به خاطرات توی ذهنت میمونه. نمیدونم، فقط باهاش کنار بیا.

#من_نوشته