هر روز، هر شب، دلتنگ زندگی کردن بودم، هستم و خواهم بود. من قدر ندونستم، قدر روزهای خوبی که داشتم، قدر روزهایی که "زندگی" میکردم و قدر خودم رو ندونستم. بهشون فکر میکنم، مرورشون میکنم، بیشتر غمگین‌تر میشن و همینجوری، خاطرات خوشم رو از دست میدم. این زندگی من نیست، زندگی تو هم نیست. این زندگی ما نیست. ما زندگی واقعی میخوایم، از جنس روزهای خوب تا بعدا دلتنگی و درد بکشیم. میشه روزهای خوب برگردن؟ میشه کمتر درد بکشم؟ میشه بیشتر تحمل داشته باشم؟ آیا میشه؟
هر چند که، به هر کسی این سوال رو بپرسم، جواب‌های متفاوتی رو خواهم شنید.
#من_نوشته
