توی بیوی تلگرامم نوشته بودم "only we're sweet in a bitter world" یعنی ما تنها شیرین توی یه دنیای تلخ هستیم. نمیدونم، دو سال یا سه ساله این جمله تو وجودم بوده و معتقد بودم که من شیرینم، توی دنیای تلخی که زندگی میکنم و سعی میکنم دنیا رو شیرین کنم. ولی الان چی؟ من چیکار برای این دنیا کردم؟ هیچی، مطلقا هیچی. من نتونستم دنیا رو شیرین کنم، کاری از دستم بر نمیاد، من هیچکاری نکردم.
دیگه از انسان بودنم، از شیرین بودنم و از این دنیا خسته شدم. این دنیا زیادی تلخه، حتی منی که شیرینم، نمیتونم دنیا رو شیرین‌تر کنم. مثل یه قهوه تلخِ تلخ، که با یه قند هم نمیتونه شیرین بشه، فقط طعم تلخش تو این فنجون میمونه. ماهایی که شیرین بودیم تو دنیا تلخ، حالا داریم تلخ میشیم. نمیتونیم این دنیا رو شیرین کنیم، چون دنیا، خیلی وقته روی بی‌رحم بودنشو بهمون نشون داد.
