unknown future

پریشب،اعصابم خورد بود و خیلی دلم گرفته بود، -دلیلش شخصیه و نمیتونم دلیلشو بگم- چند ساعتی میشد که اینترنتم نرفته بودم و بدتر از همه آهنگ گوش نکرده بودم(وقتی یه مسائلی پیش میاد و ما هم اعصابمون خورد میشه کلا آهنگ گوش نمیکنم ولی میدونین...بدون گوش کردن آهنگ برام سخته).کمی بعدش رفتم نت چرخیدم،کم کم حالم داشت خوب میشد تا این که توی اینستا ،پستی رو دیدم که جالب بود ولی توش تلخی و شیرینی داشت(پستشو میخواید ببینید اینجا کلیک کنین).دلم‌میخواد راجبش بنویسم...

میدونین،دوری پسرا و سربازی رفتناشون و بد تر از همه کچل‌کردن موهاشون،یه تلخ عمیقی داره.مثل طعم قهوه تلخ.دو سال سربازی این ها حکم یه قرن رو داره.یه چنلی هست که اخبار اکسو رو میزاره،وقتی نزدیکای ساعت یازده یا دوازده شب میشه آخر سر تعداد روز های باقی مونده خدمت سربازی اعضای اکسو رو نشون میده.امسال شیومین روز تولدم بر میگرده و دی او سال بعد اما...وقتی تعداد روز های باقی مونده سوهو لیدری رو میبینم،گل توی دلم پژمرده میشه و ناراحت میشم.فکر کنین...ششصد و خورده ای روز مونده تا برگرده.ششصد روز!میبینین چقدر طولانیه؟

پ‌.ن:لی یا همون ییشینگ که اهل چینم هست تو چین سربازی رفتن اجباری نیست پس به احتمال زیاد لی سربازی نمیره.

حتی باقی اعضا هم تا چند سال دیگه میرن سربازی و این غم توی دلم،بیشتر و بزرگتر میشه :))).و پنج سال طول میکشه تا همه اعضا برگردن.پنج سال!!اون موقع میشم یه دختر بیست و دو ساله که آینده ام‌نامعلومه و نمیدونم آینده من چجوری میشه.ولی میدونم که بازم از اکسو حمایت میکنم و بیشتر بهشون‌عشق میورزم.حتی تو این پنج سال آینده نامعلومی داریم که بدونیم گروه اکسو چی میشه،چه اتفاقایی قراره تو این پنج سال بیوفته،اتفاقای شیرین یا تلخ؟...

ولی وقتی به سال ۲۰۲۵ برسیم،اون موقع پسرا از سربازی برگشتن!این یه چیز شیرینیه.

در مورد سن هم بگم،سن یه عدده.پسرای ما میرن تو سنای سی سالگی،ولی به نظر من تو همین سن سی سالگیشون،هنوز جذابیت خودشون رو دارن.

در آخر،اینی که میگم‌ مهمه..."صبور باشین"صبر کنین تا برگردن و دوباره دور هم جمع بشن.صبر کنین تا" اکسو نه نفره" برگرده.به جای ناراحتی ها برای دوری اون ها،بیشتر حمایت کنین و بهشون عشق بورزید:)♡

Bungee

صدای پیانو و صدای یه فرد،یه ترکیب جذابیه که وقتی گوش میکنم،انگار توی بهشتی هستم که همه جا پر از گل های رنگی و زیبا و کنارش دریاچه شفاف وجود داره!این آهنگ خودش مثل یه نقاشی میمونه،نقاشی با رنگ های آبی و بنفش و رنگ های دیگه.حتی یه حس خاصی بهت میده و انگار داره موهاتو نوازش میکنه،صداش مثل صدای لالایی یه مادره که مارو مست میکنه.بیون بکهیون،کسیه که میتونه با صداش دلنوازش،ما رو به بهشت میبره:)

این یکی از شیریییین ترییین و نرممم ترین آهنگیه که شنیدم!اونم با صدای عسلی بکهیونی*---*خیلی قشنگه!این ترک از آلبوم delight هستش♡اگه میخواین یه نقاشی بکشین یا میخوای حس خوب و خاصی داشته باشید،پیشنهاد من ،همین آهنگ Bungee هست:)♡

조금씩 번져
I will be violet
원인은 아마두 네 눈의 blue
너도 알 텐데
이대로 번지 옷을 버려도
이게 너를 안는 방법이면
I'm gon' do it

Baekhyun  |  Bungee 

 

30 days

سلام!!خوب قراره اون چالش سی روزه که نفی چان گفته بود رو بنویسم‌.اگه یهو ادامه ندادم به این معنی نیست که اون چالشو دیگه ادامه نمیدم!من یه وقتا یادم میره که اون چالشو برم.پس،فعلا این چالشو با روز اول شروع میکنم.برین ادامه مطالب♡^-^

more.

99 roses

?What do 99 roses mean

♡...99Roses means I'll love you till the day i die

A memorable day with the taste of candy

*Love again بکهیون رو پلی میکنه و شروع به تایپ کردن میکنه*

امروز روزی بود که هیچ وقت فراموشش نمیکنیم و از سر تا ته این روز شیرین رو تو ذهنامون نگه میداریم.

بکهیون یه اجرا در موزیک شویی داشت،مثل همیشه استرس اینو داشتم که آیا میتونه سومین برد رو بدست بیاره یا نه؟اما وقتی شنیدیم که حضور چانیول با همراه دست گل رز صورتی و حضور کای و سهون برای حمایت از بکهیون رو شنیدم،همون لحظه تپش قلبم شدید تر شد.(قبلش بگم که چند وقت پیش یه فنی گفته موهای چانیول زرده=) )حدس میزدم که قراره مثل سوپرایز رمانتیک سوهو،بکهیونو سوپرایز کنه.بکهیون هفت هزار و خورده امتیاز تونست سومین برد رو بدست بیاره و وقتی چانیول و کای اومد،خیلی خوشحال شدم اما چیزی که شگفت زدم کرد و روزمو ساخت این بود که نه تنها سهونم اومده بود،بلکه کیم جونگده -یا همون پاپا چنی :)-برای حمایت از بکهیون هم اومده بوده♡اگه میخوای عکسشو ببینی اینجا رو کلیک کن!حضورش توی استیج،منو خوشحالم کرد،هی به خودم میگفتم که:《خدایا ای کاش میشد جونگده هم بیاد از بکهیونی حمایت کنه!》.

بعد از اون،چانیول،عکس دوتایی "چانبک" تو پیچ اینستاش گذاشت!چشم های درخشانشون،دست های نازک و لطیف بکهیون و دست های مردونه چانیول،دسته گل های رز صورتی که نماد عشقه...:")))

من آخر نفهمیدم این گلدونی که دست چانیوله آلوئه وراس یا کاکتوسه...؟شاید کاکتوس باشه...مهم نیست!

ییشینگ دوست داشتی هر چند از اکسو دوره ولی این پست چانیولو لایک کرده بود و دوباره تپش قلبم شدید تر شد :)قبلشم بگم که بکهیونم این پست رو لایک کرده بود!...و بله!این بود روز به یادماندنی با طعم آبنبات!

پ.ن:اگه جمله بندیم بد بود یا یه جایی غلط نوشتم ببخشینXD

Eight

هشت،نغمه ایه که وقتی خورشید غروب میکنه و رنگش مثل پرتقال میمونه،گوش‌میکنم.زیر نور خورشیدی که کم کم پایین میاد،میرقصم.با این نغمه،با احساساتم...صدای دلنشین آیو،هر دقیقه و هر ثانیه با موسیقی زیر نور نارنجی،هماهنگن.هر لحظه در حال سفر به خاطراته.خاطراتی که هیچ وقت از ذهنش پاک نمیشه.این آهنگ به قدری قشنگه که دلم میخواد باهاش گریه کنم و به یاد خاطراتم باشم و زیر نور نارنجی برقصم تا دوباره یه خاطره شیرینی رو بسازم.

"ما تا ابد جوون هستیم"

این یکی از قشنگ‌ترین آهنگ هاس که آیو و شوگا(بی تی اس)خوندن و کلی حس خوبی داره.وقتی به خاطراتتون فکر‌میکنین و دلتون برای این خاطره ها تنگ شده،این آهنگو گوش‌کنین و به خاطراتتون سفر کنین :)

#من_نوشته 

우리는 오렌지 태양 아래
그림자 없이 함께 춤을 춰
정해진 이별 따위는 없어
아름다웠던 그 기억에서 만나
Forever young

IU & Suga   |   eight 

Our endless love

---------------------------------------

دقت کردین‌ که بعد از صد و خورده ای روز،چن بلاخره اومد؟دقت کردین که امروز سوهو یره سربازی؟ما نمیدونیم برای سوهو گریه کنیم یا برای چن خوشحال باشیم.ولی ما بهشون عشق میورزیم.

عشق بی پایان ما!

기다림이 즐거우면 시랑이지
اگه انتظار برات لذت بخش بود،این اسمش‌ عشقه.
—کیم جونیمون

 

Twenty years later

از هیچکس و آلوچه من ممنونم*-*بلاخره تنبلیمو گذاشتم کنار!

•بیست سال بعد که میشم سی و هفت ساله...نمیدونم ازدواج کرده باشم یا نه.ولی تو بیست سال بعد،شاید یه خواننده ایرانی شدم که تو موزیک شو ها بردم.پیانو میزنم و میخونم.البته به زبون انگلیسی و کره ای(XD).شاید یه نویسنده ای شدم که برای آیدلا و هر کسی یه چیزایی نوشتم یا داستان کوتاه نوشتم.و هنوزم وبلاگ نویسی میکنم با بچه های خودمون.

ولی...اینایی که گفتم ممکنه این اتفاق برای من واقعی نباشه چون خودمم از آینده خبری ندارم.ولی نمیدونم آینده من چجوری خواهد شد.ولی دوست دارم ایت اتفاق برام بیوفته:)

پ.ن:آه گفتم سی و هفت سال،اگه اینطوریه احساس پیری بهم دست میدهXD

همتون تو این چالش دعوتین♡

Let's love

  تو این روز های قرنطینه ای که همیشه خسته کننده و کسل کننده هست،این بار امروز،شاهد خلق یک هنری شدیم که روح و جسم مارو زنده کرد و حس تپش قلبمانون بیشتر کرد و دست و پاهامون از شدت هیجانی و شادی میلرزید.
اون یه اثر هنری رو خلق کرد که در مورد عشقه و اسمش"بیاین عشق بورزیم"ئه.اسمش اثرش هم در واقع شعار اکسو بوده!
کسی که ای اثرو خلق کرده،در واقع اون کسیه که با صدای بهشتی و آرامش بخشش،دل همه رو زنده کرده؛صدای اون،مثل صدای امواج دریا بزرگه.خود آهنگشم مثل اقیانوس آرامه که عمیقه،عمق اقیانوس آرام‌مثل عمق عشقه که خیلی بزرگه!
اما روزی که اثرش رو منتشر کرد،مصاف با روز تولد یک نقاش مشهور یعنی"ونگوگ" بوده.همون طور که گفته"من عاشق نقاش ونگوگ ام!".شاید با شنیدن اسم "ونگوگ"یاد نقاشی "شب پر ستاره" میوفتید!
شاید سوال براتون پیش اومده که کی این اثر به این زیبایی و بزرگی رو به وجود اورده و کی خونده؟جواب سوال، کیم جونمیونه!
آره!کیم جونمیون یا بهتره بگیم"کینگ جونمیون" که لیدر گروه اکسوعه.اون همیشه به فکر اعضا و اکسوالاس!و اون همیشه میگه:
بیاین عشق بورزین♡

#من_نوشته

به شدت پیشنهاد میکنم این ام وی رو ببینید!

خیلی قشنگه و واقعا به دل آدم میشینه:)

------------------------

Paper world

دنیا همانطور که بی رحم و تلخ است،مثل یک کاغذ می ماند،کاغذی که پر از خط خطی سیاه است؛با هشت میلیارد نفر آدمک های خطی،که رخ آن ها،مملو از خشم و اندوهگین است...ولی،ما با افکار هایی که در ذهنمان حک شده و پر از رنگ هاست، به روی کاغذ منتقل کرد،با آن می توان نقاشی کشید،تا دنیا رنگارنگ شود.با آن چیزی می نویسیم تا همه آدم ها امید داشته باشند.با آن می توان خط خطی های سیاه را پاک کرد تا همه جا تمیز و زیبا باشد.اگر این کار را می کردیم،دنیا زیبا تر و مهربان تر می شد..‌.

#من_نوشته